De borsten van een vrouw. Het WNT noemt boezem ‘eene edeler uitdrukking; tot den hoogeren stijl behoorende’, in vergelijking met borsten, dat toch veel directer was. De Nederlandse dichter Willem Bilderdijk schreef ooit het volgend vers: ‘Hoe zagen we... ’s levens welbron aan uw’ boezem, uit wier togen Wy eens de Onsterflykheid en Englenfierheid zogen, Verdroogd, verflenst! Ai my, wat wierd die volle borst?’ Vooral in de preutse negentiende eeuw voldeed boezem perfect als eufemisme. Nu nog blijft het een van de vriendelijkste termen wanneer men het heeft over vrouwenborsten. In
‘The Catcher in the Rye’ (De vanger in het koren) van Salinger laat de vertaler de held Holden, een jongen van 17, zinnen zeggen als ‘zodat je haar hele boezem kon zien’. Een gemeenzamer synoniem is gemoed*.
Eene jonge dogter van veertien of vyftien jaren..., welkers... boesem in haer eerste groeysaamheyd was van uytbotting,
J. Roggeveen: Dagverhaal der ontdekkings-reis van -, in de jaren 1721 en 1722. (Nieuwe Werken van het Zeeuwsch Genootsch. der Wetensch. 1ste deel, 3de stuk). Middelburg, 1838, geciteerd in WNT
Ruud Hendriks ging op theevisite bij Viola, die ooit nog eens met haar weke boezem voor de softe lens van Playboy had geposeerd.
Nieuwe Revu, 16-02-2000
