boog - mann. lid (vgl. ook pijl). Met eenmael was dien stout en Bengel niet tevreeden, Zijn koelen hoofd dat was zoo nat besproeid, Zijn boog was gespannen en hij raekte nog wat verder.
Haer Roosje wierd op lange laest zoo nouw, Het Vermakelijke VrouweTuyntje 31 [2e h. 18e e.?].Hierbij: zijn boog afschieten, een orgasme krijgen, klaarkomen. Zy een goet genoegen hebbende, vermits hy zijn boog wel had konnen afschieten, Geest v. Jan Tamboer 172 [1656].
