Encyclopedie van Noord Brabant

Anton van Oirschot (1985-1986)

Gepubliceerd op 20-10-2020

BLOEYMAN, HENRICK

betekenis & definitie

(♱’s-Hertogenbosch 1584), begraven in de St.Jan te ’s-Hertogenbosch; 1546 schepen van de stad, tussen 1559 en 1583 herhaaldelijk president-schepen; werd in 1559 pandheer van Helvoirt, verhief de heerlijkheid met hoge middelbare en lage jurisdictie; huwde Elisabeth Lombaerts van Enckevoirt; werd Brabants afgevaardigde in de Staten van Brabant. Tijdens de beeldenstorm trok hij zich terug op zijn kasteel Zwijnsbergen te Helvoirt.

In 1567 werd hij op bevel van de hertog van Alva gevangen genomen, omdat men veronderstelde dat hij heulde met de prins van Oranje. Bloeyman werd echter vrijgelaten en werd opnieuw schepen in 1574; hij werd te ’s-Hertogenbosch de leider van het katholieke verzet tegen de toenemende invloed van de hervormden in de stad. Hij speelde een rol i.v.m. Pacificatie van Gent, ondertekende mede de Linie van Brussel, was de voornaamste afgevaardigde van ’s-Hertogenbosch in Brussel; werd door vijanden „de bloedhond” genoemd. Publiceerde (vermoedelijk) Justificatie voor de goeden borgeren der stadt van Tshertogenbossche, in 1579. Bloeyman werd opnieuw president-schepen; was voor de Pacificatie van Keulen, die ook door de stad werd aangenomen.

Hij werd „raidt d’honneur sijner majesteits secreten raidt”. Gerard van Bruekelaer, pastoor van de Kruiskerk in ’s-Hertogenbosch, droeg aan hem en aan jhr. van Brecht zijn werk op: Victoria turris Davidicae contra turrim Babylonicam.Bron: dr. L. Pirenne: 's-Hertogenbosch tussen Atrecht en Utrecht, 1959; Anton van Oirschot: Drie heerlijkheden aan de Lei, 1965.