of duifsteen (Fr.: douwestien). Een uit Duitsland (Zevengebergte, Eifel) via Andernach en Brohl naar Deventer gevoerd natuursteen, gebruikt bij de oudste Fr. kerkbouw in steen.
Aan ca. 40 Fr. kerken is het T. nog te zien (o.a. Hantum, Hogebeintum, Jorwerd, Bozum), maar er zijn er veel meer geweest. Na 1200 komt Fr. baksteen in gebruik. Volgens de kroniek van Mariëngaarde reisde abt Ento (1175-84) naar Deventer om T. in te kopen. Volgens Emo en Menko werd 1238 te Wittewierum baksteen gebruikt. zie Baksteen, Bouwkunst.
Zie: E. J. Haslinghuis, Bouwkundige termen (Utrecht 1953), 365.
