(Fr.: terpmodderjen). Het strooien van een laag van de terpen afgegraven aarde over de landerijen (vooral weiland).
Dit kwam in Frl. ca. 1840 op, ofschoon er ca. 1800 al ‘huisstee-aarde’ Z. van Sneek gebruikt schijnt te zijn om grasland te verbeteren. De resultaten met T. waren zodanig (boerenschuren moesten vergroot worden, kleine boeren werden grote enz.) dat men op grote schaal aan terpafgraving ging doen.
Zie: Spahr van der Hoek, Fr. landb. 1, 199 e.v., 420 e.v.
