De wereldlijke gerechten van grietenijen en steden moeten in de M.E. een S. gehad hebben, doch hij wordt pas in de 15de eeuw genoemd, aanvankelijk als ‘deels- en stedsscriuer’.
De stadsboeken geven enig inzicht in zijn functie. Hij was-althans tegen 1500 vaak ook notaris, met niet meer dan een praktischjuridische opleiding.
Zie: A. Telting, Het Oud-Fr. Stadrecht (Den Haag 1882), 68, 172; P. Gerbenzon, Excerpta legum (Groningen 1956), 241.
