Klooster van mannen met, op enige afstand, een vrouwenafdeling onder gezag van de abt. D.s kwamen voor bij benedictijnen, cisterciënzers en augustijner koorheren, en waren veelal nodig omdat de vrouwen voor hun grondbezit mannenwerk niet konden missen.
Sinds de 12de eeuw werden de meeste D.s gescheiden, door stichting van nieuwe vrouwen- of mannenkloosters (Vleerbos). Barraconvent bijv. bleef een D.Zie: W. Nolet en P. Boeren, Kerkelijke instellingen in de M.E. (Amsterdam 1951), 400-401.
