Kloosterorde van los samenhangende abdijen en priorijen, soms in unies of congregaties verbonden. Leggen zich toe op arbeid, studie en plechtige eredienst, leven van grondbezit; hadden in de vroege M.E. de leiding bij de kerstening.
Zo kregen abdijen als Fulda, Werden, Corvey, Saint Amand door grondbezit bij Dokkum en Staveren, St. Paulus te Utrecht door eigenkerken in Westergo, veel invloed die echter 900-1200 verdwijnt.De eerste abdij der B. in Frl. was Foswerd, tegen noo van Ameland naar Ferwerd overgebracht. 1132 kwamen B. in St. Odulf te Staveren ; in Smalle-Ee ontstond een dubbelklooster (de mannen trokken later naar Vlierbos). Zusterkloosters in Franjum bij Marsum, te Foswerd en te Hemelum, waar de monniken van Staveren zich in 1414 vestigden. Ook bij de B. bleef verval niet uit, de kloosterhervorming verliep moeizaam. 1580 alle kloosters opgeheven en verwoest.
Zie: Egmondiana (1946).
