is de hoeveelheid goederen, die bg een gegeven prijs en gegeven andere omstandigheden kan worden verkocht. In een maatschappij, waarin vrgwel alle goederen eerst via het ruilverkeer een behoefte kunnen bevredigen, kan deze laatste slechts als koopkrachtige V. tot gelding komen, en is anderzijds V. voorwaarde tot realisatie van het geproduceerde.
In deze zin is de V. bepalend voor de omvang en richting van de voortbrenging. De V. is in relatie tot het aanbod ← mede bepalend voor de prijs, waarbij het van de elasticiteit van de V. resp. het aanbod afhangt welke van deze beide overwegende invloed uitoefent.
Bij de V. is de elasticiteit afhankelijk van de mogelijkheid tot uitstel van de betreffende behoefte, de mogelijkheid tot substitutie en voor de plaatselgke markt de mogelijkheid tot bevrediging van de behoefte elders. Daar ook de hoogte van de prijs mede de omvang van de V. bepaalt, is hier een voortdurende wisselwerking aanwezig, die vooral ook van groot belang is voor de op grond van een monopolie te verkrijgen maximum baten.De verdeeling van het maatschappelijk inkomen bepaalt in hoeverre de behoeften als V. tot gelding kunnen komen en in verband daarmede wélke behoeften tot gelding kunnen komen. Bij de productiemiddelen (kapitaalgoederen) is de V. mede afhankelijk van de hoeveelheid belegging zoekend kapitaal, dus zoowel van kapitaalsaccumulatie als van bereidheid tot investeeren. Bij onvoldoende V. tengevolge van hoarding op groote schaal, kan de overheid het evenwicht herstellen door ten behoeve van openbare werken het werklooze geldkapitaal te mobiliseeren, waardoor de latente koopkracht in effectieve vraag wordt omgezet.
