Economische encyclopedie

D.C. van der Poel (1940)

Gepubliceerd op 21-01-2020

Contingenteering

betekenis & definitie

Vaststellen van een hoeveelheid (contingent). Beperking van de invoer door het vaststellen van een maximum hoeveelheid die van bepaalde artikelen mag worden ingevoerd.

Dit contingent wordt in de regel vastgesteld op de grondslag van één of meer basisjaren (in Ned. meestal 1929-31) in een zeker percentage van de waarde of hoeveelheid. Hoewel het gevaar voor overmatige invoer, o.a. als gevolg van de gewijzigde valuta verhoudingen, meestal als motief voor toepassing van deze maatregel wordt aangevoerd, is in de practijk het toegelaten contingent slechts bij uitzondering 100 % van het basisjaar, meestal aanmerkelijk minder en voor de verschillende artikelen zeer ongelijk.De C. is vooral een belangrijk handelspolitiek wapen, dat autonoom als retorsie wordt toegepast of bij onderhandelingen ter versterking van de machtspositie wordt gebruikt, vooral daar de regeering de bevoegdheid heeft op grond van contraprestatie voor de invoer uit bepaalde landen bijzondere contingenten toe te staan. Hierdoor krijgen deze laatste mede het karakter van ruil- en compensatie-transactie. Het gevaar dat bij wederkeerige toepassing van C. een vicieuse cirkel ontstaat, blijft echter te allen tijde bestaan.