Niet één producent van Rum is zo zwaar getroffen door de recente ontwikkeling in de smaak als Jamaica. Traditiegetrouw produceerde dit eiland een zware Rum met een rijke smaak die werd verkregen door langzame vergisting en niet opgevoerde distillatie in de ketel, met daaropvolgende toevoeging van dunder.
Ook vandaag nog zijn de Rums van Jamaica, hoewel ze de neiging hadden een persoonlijker smaak en aroma te vertonen dan de andere, lichter dan vroeger en op dit eiland heeft men de methode van de langzame vergisting laten vallen. De Rums van Jamaica kunnen worden verdeeld in 4 categorieën:
1. lichte door continu distillatie verkregen en Common Clean geheten Rums;
2. lichte en middelmatig volle, in de stookketel gedistilleerd;
3. de zwaardere Wedderburn en Plummer;
4. Rums met een hoog gehalte aan esters.
Die van de eerste categorie worden gemaakt van melasse in het continu distilleertoestel met 2 of 3 kolommen, waarbij de distillatie soms tot 96° wordt opgevoerd. Men let er zorgvuldig op de werkelijke bestanddelen van de Rum die nog in de residu’s aanwezig zijn niet te elimineren.
Die van de tweede categorie worden gemaakt van een mengsel van suikerrietsap, eerste kwaliteit melasse, water en zuren. De distillatie in de ketel maakt het mogelijk de smaak en geur van het suikerriet te behouden.
De Wedderburn en de Plummer hebben meer body dan de voorgaande. Ze worden gemaakt volgens de traditionele methodes en wie echt een Jamaica-Rum wil proeven, even stevig als weleer, moet een van deze proberen. De distillatie in de ketel wordt in de regel tot 86° voortgezet.
De Rums met een hoog gehalte aan esters wordt ongeveer op dezelfde wijze vergist en gedistilleerd als de Wedderburn, maar hun gehalte aan esters moet hoger zijn.
Het grootste gedeelte van de produktie van Jamaica (en van de overige Rums uit de voormalige Britse Antillen) wordt in vaten naar Londen verscheept om er te rijpen en daar vindt ook het bottelen plaats.
