Beroemde likeur die door Kartuizer monniken in Tarragona (Spanje) en Voiron (Frankrijk) wordt gefabriceerd. De Spaanse distilleerderij werd gesticht in 1903, toen die van de Grande-Chartreuse bij de scheiding van Kerk en Staat in beslag werd genomen.
In 1932 werd de likeurfabricage in Voiron echter hervat. In het begin van deze eeuw heerste er grote verwarring omtrent deze likeur, omdat de goederen van de orde waren genationaliseerd en verkocht. Daarmee was het handelsmerk in lekehanden gevallen, die het recept ervan echter niet kenden. De in die tijd in Frankrijk verkochte ‘Chartreuse’ was dan ook niet meer dan een povere imitatie van de echte. Omdat ze geen recht meer hadden op deze naam verkochten de monniken hun produkt onder de naam Liqueur fabriqué à Tarragone par les Pères Chartreux. Sinds de monniken in 1932 hun activiteiten in Frankrijk hebben hervat is dit veranderd, en alleen zij hebben nog het recht op de Appellation Chartreuse.Deze likeur wordt gemaakt van eau-devie, dat met extracten van allerlei kruiden en planten op smaak wordt gebracht. Het recept ervan is nog altijd een der geheimen van de Kartuizers. Het zou in 1605 door pater Jérôme Maubec aan de orde zijn gegeven, en hij zou het later ook geperfectioneerd hebben. Maar de monniken hielden deze likeur tot 1848 binnen hun kloostermuren, en toen enkele officieren uit het leger er een slok van mochten proeven waren ze zó enthousiast, dat ze er overal uitgebreid reclame voor begonnen te maken. Oorspronkelijk was het een witte elixer die veel sterker was dan de huidige likeur en die ook niet meer wordt gemaakt. Tegenwoordig is de Chartreuse groen of geel; de groene is sterker en de minder alcohoüsche gele wat zoeter.
