Schoonmaken van het bloed met een machine buiten het lichaam (uitspraak: HEE-moo-die-jaa-LIE-zu).
Het schoonmaken van het bloed gebeurt bij mensen van wie de nieren niet meer goed werken (nierinsufficiëntie). Ze moeten dan twee keer per week naar het ziekenhuis of een ander gebouw voor een hemodialyse. Ze liggen daar met een slang in de arm (infuus) op een leunstoel of bed terwijl een hemodialyseapparaat hun bloed schoonmaakt. Dat duurt een paar uur, dus ze lezen en praten dan wat. Mensen met slechte nieren hebben voor de rest van hun leven hemodialyse nodig – behalve als zij een ‘nieuwe’ nier (donornier) krijgen (niertransplantatie).
Bij hemodialyse worden afvalstoffen uit het bloed gefilterd. Er zijn twee vormen: hemodialyse waarbij een kunstnier het bloed filtert en peritoneale hemodialyse, waarbij het eigen buikvlies als filter wordt gebruikt.
Veel mensen vinden het woord ‘hemodialyse’ te ingewikkeld. Het betekent letterlijk ‘bloed splitsen’ (zoals je in de keuken een ei in eigeel en eiwit kunt splitsen). Ze zeggen liever ‘dialyse’. Dat kan ook wel. Wat je ook veel hoort maar wat zeker niet kan, is ‘nierdialyse’. Dat woord is een verhaspeling van ‘nierziektebehandeling’ en ‘hemodialyse’. Dat onmogelijke woord zou betekenen dat de dokter niet je bloed, maar jouw nieren uit je lichaam zou halen, ze als het ware door een machine zou halen en ze dan zou terugstoppen. Dat zou een supergrote operatie zijn, die je moeilijk zou overleven, als er al iets van die nieren zou overblijven.
