of driedeeling is een term, die meestal gebruikt wordt om aan te geven, dat de menschelijke natuur niet, zooals wij gewoonlijk doen, in twee deelen, ziel en lichaam, geest en stof, maar in drie deelen, n.l. geest, ziel en lichaam, onderscheiden wordt. De voorstanders van de trichotomie beroepen zich vaak op de Heilige Schrift en het heeft op sommige plaatsen den schijn, alsof deze voor hen spreekt.
Zoo zegt b.v. Paulus in 1 Thessal. 5 : 23: uw geheel oprechte geest en ziel en lichaam worde onberispelijk bewaard in de toekomst onzes Heeren Jezus Christus.
En in Hebr. 4 : 12 staat, dat het Woord Gods doorgaat tot verdeeling der ziel en des geestes en der samenvoegselen en des mergs. Toch mag men uit deze teksten niet afleiden, dat de menschelijke natuur uit drie deelen zou bestaan.
In genoemde Schriftuurplaatsen wordt met geest het hoogere en met ziel het lagere psychisch leven aangeduid. Geest en ziel zijn onderscheidingen in eenzelfde psyche.
Naar de Heilige Schrift hebben we onder de menschelijke ziel te verstaan den geest, die met het lichaam tot een eenheid is georganiseerd. Daarom worden de zielen der afgestorvenen nu eens zielen (Openb. 20 : 4) dan weer geesten (Hebr. 12 : 23) genoemd, al naar gelang op hare saamhoorigheid met het lichaam al dan niet de nadruk wordt gelegd.
Wij kiezen dus voor een dichotomie (tweedeeling), de onderscheiding van de menschelijke natuur in geest of ziel en lichaam.
