is taalkundig het schenken van een gave aan een ander; en wettelijk „een overeenkomst, waarbij de schenker bij zijn leven, om niet en onherroepelijk eenig goed afstaat ten behoeve van den begiftigde, die hetzelve aanneemt.” „De wet erkent geen andere schenkingen dan schenkingen onder de levenden”, 1703 B.W. Alle schenkingen, behalve giften van hand in hand, moeten bij notariëele acte geschieden, artt. 1719 en 1724 B.
W. Schenkingen aan kerken en scholen enz. vallen onder art. 59 Successiewet : „Alle schenkingen onder de levenden aan zedelijke lichamen of instellingen van de doode hand worden beschouwd alsof het geschonkene krachtens uitersten wil bij legaat verkregen ware.” Kerkcollecten, schaalcollecten voor liefdadige doeleinden en evenzoo geldinzamelingen op lijsten voor de stichting en onderhouding van kerken, scholen, vereenigingsgebouwen enz. worden vrijgelaten.
