duidt aan een verkeerd, slecht, te veel gebruik van iets. Wanneer men bij het gebruik der dingen over de geoorloofde grens gaat, vervalt men tot misbruik.
Vandaar dat elk misbruik zonde is, b.v. het misbruik maken van iemands goedheid, het misbruik maken van sterken drank enz. Zoo luidt het in de berijming der Tien geboden, vs 4: „Misbruikt geenszins den Naam des Heeren” enz.
Men wachte zich echter wel voor het gevaar om met het zondig misbruik ook het geoorloofd gebruik van iets te veroordeelen. Dat deed de ascetische richting, die reeds ten tijde van Paulus opkwam b.v. door het verbod van vleesch eten, wijn drinken en huwelijk; waartegen deapostel verklaarde: „Alle schepsel Gods is goed en er is niets verwerpelijks, met dankzegging genomen zijnde” (1 Tim. 4:4); „Het huwelijk is eerlijk onder allen en het bed onbevlekt” (Hebr. 13 : 4); en waarschuwde: „Dat dan niemand u oordeele in het stuk van spijze of drank” (Col. 2 : 16).
In dat kwaad vervielen ook de Wederdoopers ten tijde der Hervorming, die leerden, dat een Christen geen overheidsambt mocht bekleeden en ook geen eed mocht doen en geen krijgsdienst mocht verrichten, waartegen de Hervormers zich met kracht hebben gekeerd en het zuivere beginsel hebben gehandhaafd.
