Roos van Jericho of opstandingsbloem (anastatica hiërochuntica) behoort tot de familie der kruisbloemigen (cruciferae) en is noch een roos, noch zelfs een bloem. Ook groeit de plant niet bij Jericho, maar ten Zuiden van de Doode zee in Arabië en in Egypte.
De lage, tijdens de vruchtvorming sterk vertakte houtachtige plant vormt bij het uitdrogen een soort van bol. Bij bevochtiging wijken de takken weer uit elkaar, zonder echter, zooals men wel eens meent, weer te gaan bloeien.
Wanneer de takken zich voor de eerste maal hebben gesloten en de bol zaden of vruchten (hauwtjes) bevat, raakt hij van den wortel los, wordt door den wind voortgerold, opent zich op een vochtige plaats of bij regen en verspreidt zoodoende de zaden ver van zijn groeiplaats. Wijl men deze plant beschouwde als een symbool der opstanding, gaf men haar den naam van opstandingsbloem; zij komt ook onder den naam van Mariaroos (rosa sanctae Mariae) in den handel.
Op zonnige plaatsen kan zij ook benoorden de Alpen worden aan gekweekt. Overigens zijn er nog meer planten, die dergelijke hygroskopische bewegingen uitvoeren; zoo de tot de familie der samengesteldbloemigen (compositae) behoorende asteriscus of odontospermum pygmaeum, een kleine woestijnplant, dieinNoordAfrika en WestAzië groeit en ook in het Jordaandal gevonden wordt.
Bij droge lucht sluiten zich de omwindselblaadjes der bloemhoofdjes van boven, zoodat de vruchtjes er niet uit kunnen vallen; worden de bloemen bevochtigd, hetzij kunstmatig, hetzij door regen, dan gaan de omwindselblaadjes open en de vruchten vallen op den grond.
