Dit was een der Christelijke feesten uit den eersten Christelijken tijd. Het woord is afkomstig van het Grieksche woord êjiupaveia (men zie Tit. 2 : 11; 3 : 4).
Het werd in het Oosten gevierd en men herdacht op dit feest den doop van Jezus in de Jordaan, omdat de Heiland toen eerst verscheen aan de menschen. Tegelijk dacht men aan het wonder te Kana, omdat Jezus daar voor het eerst zijn heerlijkheid openbaarde.
Een Kerstfeest kende men in het Oosten voor de 4e eeuw nog niet. Nu heeft in de 4e eeuw een eigenaardige verwisseling van feesten plaats gevonden.
In het Westen was in plaats van de Heidensche Saturnaliën de herinnering aan Jezus’ geboorte op 25 December gekomen. Het Oosten nam het feest van Jezus’ geboorte op 25 December over, en het Westen nam het Epifaniënfeest op 6 Januari van het Oosten over, maar het werd nu niet meer beschouwd als een feest van Jezus’ doop, maar als het feest van de Wijzen uit het Oosten (Drie koningen).
Immers toen is Christus openbaar geworden aan de Heidenwereld, die haar vertegenwoordigsters had in de Wijzen uit het Oosten.
