(slaaf). Met dezen naam worden in de Schrift de lijfeigenen genoemd, onder Israël en onder de volken.
Zij waren aan de vrije beschikking van hun heeren onderworpen. Toch moest Israël toezien dat het de slaven goed behandelde (Exod. 21 : 20, 26, 27).
Het Christendom hief den slaaf op uit zijn vernedering. In Christus is geen dienstknecht of vrije.
Paulus vermaant de heeren dat zij hun dienstknechten recht mochten doen, en de dienstknechten dat zij gehoorzaam moesten zijn (Col. 4 : 1; 1 Tim. 6:1; Coloss. 3 : 22).
