I. Van God gebezigd beteekent het de openbaringen van den Goddelijken wil, zooals zij nu eens onmiddellijk, dan weder middellijk geschieden, vooral de verhooring van het gebed.
In de wet van Mozes waren niet alle mogelijke gevallen vooruit bepaald; onder bijzondere omstandigheden waren voor het gansche volk nog buitengewone openbaringen noodig. Zij hadden plaats door de Urim en Thumim (Ex. 28 : 15 v.), verder door onmiddellijke uitspraken bij verschijningen, gelijk zij aan Jozua, Gideon en Samuel ten deel vielen, verder door profetische gezichten, Goddelijke droomen, of door middel der engelen, of door openbaringen aan de profeten, rechters en hoogepriesters (Hebr. 1:1).
Zonder bepaalde aanwijzing des Heeren mocht Israël niets gewichtigs beginnen, geen oorlog aanvangen, geen slag leveren (Richt. 1 : 2; 20 :18). Wanneer het van Saul heet: „En Saul vraagde den Heere, maar de Heere antwoordde hem niet, noch door droomen, noch door de Urim, noch door de profeten” (1 Sam. 28 : 6), dan was dit een zwaar Goddelijk oordeel.II. Waar het van menschen voorkomt tegenover God, beteekent het die gezindheid, die zich in antwoorden of niet-antwoorden op een roepstem uitspreekt. Dit laatste heet daarom ongehoorzaam zijn aan Gods bevelen, Hem en zijn wil verachten (Jes. 50 : 2; Jer. 7 : 13).
