Davids eerstgeboren zoon, van Ahinoam (2 Sam. 3 : 2, vgl. 6 : 23), werd de slaaf van een ongelukkigen hartstocht, die op rechtvaardige wijze nooit kon worden bevredigd (Lev. 18:11), waaraan hij echter toegaf, in plaats van dien te bestrijden. Een slecht, om zijn ijskoud verstand des te gevaarlijker vriend, Jonadab, gaf hem de middelen aan de hand, om aanzijn lust te voldoen.
David was verstoord over dien gruwel, maar bestrafte hem niet, wijl hem door zijn eigen zonden de handen gebonden waren; daarentegen haalde zich Amnon èn door den gruwel zelf èn door de daarop volgende boosaardige behahdeling van zijn offer, een onverzoenlijke wraak op den hals, die twee jaren later op een feestmaal de oorzaak werd van zijn dood (2 Sam. 13).
