Een van de belangrijkste factoren van groei is het beter benutten van de productiefactor arbeid.
Je hebt vast ooit de term ‘kenniseconomie’ gehoord, daarmee wordt vooral bedoeld dat arbeiders betere scholing moeten krijgen. Dat heeft te maken met de kwaliteit van arbeid, waar ook andere factoren als ervaring, arbeidsspecialisatie en gezondheid een rol spelen. Maar ook de kwantiteit van arbeid speelt een belangrijke rol. Door de vergrijzing neemt de potentiële beroepsbevolking af. Willen we toch nog genoeg werkenden hebben, dan zal de arbeidsparticipatie moeten toenemen.
Ook de internationale concurrentiepositie kan belangrijk zijn voor de groei in een land. Hoe beter je concurrentiepositie, hoe meer je als land kunt exporteren. De hoogte van lonen en de productiviteit van arbeiders zijn belangrijke factoren voor de concurrentiepositie van een land, maar bijvoorbeeld ook de infrastructuur en innovatie worden hierin meegenomen. Meer vrijhandel kan ook een motor van de groei zijn in landen. Doordat landen zich makkelijker kunnen specialiseren op waar ze goed in zijn, zal de productiviteit in die landen toenemen.
Toch zien we ook dat veel landen hun economieën nog beschermen (protectionisme), door bijvoorbeeld invoerrechten. Deze landen willen bijvoorbeeld belangrijke sectoren in hun landen beschermen tegen dumping (het verkopen van overbodige producten uit andere landen onder de marktprijs) of nieuwe sectoren willen beschermen tegen grote bedrijven uit het buitenland (denk bijvoorbeeld aan nieuwe fabrieken voor zonnepanelen). Ze zijn bang dat als ze vrijhandel toelaten, er veel banen verloren zullen gaan in deze kwetsbare sectoren.
