Door het verschil in klimaat en bodemgesteldheid draagt het o. in Palestina een geheel ander karakter dan in Nederland. Tal van planten, die wij in onze tuin kweken, zoals Zwaardlelies (Gladiolus), Tulpen, Narcissen, Hyacinten en Irissen, komen in Palestina als akkeronkruid voor, terwijl onbebouwde stukken land in het voorjaar soms rood zien van de prachtige, purperrode Anemonen.
Tussen het opschietende graan worden wel veel Klaprozen aangetroffen, maar zeer weinig Korenbloemen. Hoewel verschillende soorten Korenbloemen voorkomen, groeien deze bij voorkeur langs de wegen en paden en niet op de akker. Er zijn natuurlijk ook verschillende van onze onkruid-soorten op de Palestijnse akker te vinden, zoals Herik en Reigersbek. Een zeer belangrijke plaats nemen de „doornen en distelen” (Gen. 3 : 18) in, die soms zo hoog opschieten, dat zij bij het oogsten lastig zijn. Het aantal soorten doornen en distelen is zeer groot en er worden dan ook in de Bijbel verschillende woorden gebruikt om ze aan te duiden. Daar in het algemeen de verzorging der akkers minder nauwkeurig plaats vindt dan wij dit gewend zijn, blijven van vele soorten onkruid de ondergrondse delen in de akkerbodem achter om dan na het invallen van de regentijd weer op te schieten, Matt. 13 : 7. Wanneer de akkers gemaaid zijn en de stoppels nog blijven staan als veevoeder, wordt de bodem spoedig bedekt door allerlei Vlinderbloemigen (Papilionaceae) als Stalkruid, Klaversoorten en Wikke. Deze zijn van grote betekenis, daar zij het stikstofgehalte van de bodem verbeteren, zodat zelfs bij onvoldoende bemesting de bodemopbrengst nog bevredigend is. Ditzelfde geldt in nog sterkere mate voor het „braakland”.Zie ook Dolik, Doornen, Distelen, Landbouw en Netel.
