Wat is de betekenis van weerga?

weerga - Zelfstandignaamwoord 1. gelijke, evenbeeld Woordherkomst samenstelling van weer en ga

In uitroepen, bastaardvloeken en verwensingen wordt weerga, dat oorspronkelijk ‘gelijke, evenbeeld’ betekende, gebruikt om uitdrukking te geven aan gevoelens van frustratie en woede. Het wnt veronderstelt dat weerga in dezen beinvloed is door weerlicht. Begin 19de eeuw kwam de weerga zal je halen voor. Ook de...

v./m., drommel, bliksem: wat weerga!; loop naar de weerga!; als de weerga, als de bliksem; ook met versterkende toevoegsels: als de wiedeweerga.

s., wjergea, gelikens.

I. weergade, v.; zie w e d e r g a. II. v. (drommel, bliksem): om de weerga niet; als de weerga! vlug! wat weerga! wat weerga moet ik daar doen? loop naar de weerga, ergens de weerga van geven; soms als persoon, en dan m.: Nurks luchtte zijn hart over den „lastigen dikken weerga”.

I ('we:rga) v.(...gaas) samentrekking van wedergade. II ('we:rga) [onder de invloed van weerlicht gebruikt] 1. v. drommel, duivel: de zal je halen; loop naar de -; om de niet. Gez. er geen om geven, geen zier: ergens de van geven, er de brui van geven; wat -! wat drommels! 2. m. en v. Uitbr. lastige persoon: wat wil die dikke -!

WEERGA - v. zie WEDERGADE, wat weerga, drommels; loop naar de weerga, loop naar den duivel; de weerga zal je halen.