Wat is de betekenis van Vorm?

vorm - Zelfstandignaamwoord 1. ruimtelijke begrenzing van een voorwerp ♢ Een stuk land in de vorm van een driehoek. 2. sjabloon of bak waarin iets gegoten of geperst kan worden ♢ Het deeg van de taart werd in de vorm gedaan. 3. (veranderlijke) toes...

De vorm is de uiterlijke gedaante van objecten in de ruimte, zowel driedimensionaal (kubus, bol) als getekend in het platte vlak (vierkant, rechthoek, cirkel). De kennis over vormen en hun eigenschappen hoort bij het domein ‘Meten en meetkunde’. Om met vormen te kunnen werken (bijvoorbeeld de klas indelen en objecten een plaats geven) moeten de lee...

vorm - zelfstandig naamwoord 1. uiterlijke gedaante ♢ zijn hoofd heeft de vorm van een ei 1. ik ben niet in vorm [niet in goede geestelijke of lichamelijke conditie] 2. het neem...

Vorm - 'in vorm zijn', 'de vorm hebben': in goede conditie zijn. Van een renner die in een uitzonderlijk goede vorm verkeert zegt men dat hij zijn superdag heeft. Syn.: op scherp staan, op snee zijn. Een neologisme is: in bloedvorm zijn. Vgl. Fr. argot être costo, être gonflé à bloc; Eng. to have a good form.

onder de vorm van ouderschapsverlof (in de vorm, vgl. sous la forme)

vorm: conditie, het in goede of slechte doen zijn.

(de; -en) SP - optimale (lichamelijke en geestelijke) conditie, syn. (Belg.N.) forme: hij was vandaag goed, slecht in vorm. → bloedvorm

Vorm is: 1) (beeldend): het uiterlijk aanzien van een 2,3-dim beeld (2); bij een 3-dim beeld is de vorm tastbaar, bij een 2-dim beeld is de vorm uitsluitend plat; 2) (dans): als er in dans (1) gesproken wordt over vorm dan gaat het over datgene wat zichtbaar of hoorbaar is; zie ook dansvorm; 3) (muziek): de indeling van een lied of een muziekstuk;...

Toetsterm.