uitspelen - Werkwoord 1. (sport) (ov) ten einde spelen 2. (sport) (ov) spelen op het terrein van de tegenpartij 3. (sport) (ov) (een tegenstander) uitschakelen door middel van een dribbel of een pass Woordherkomst samenstelling van uit en spelen Uitdrukkingen en gezegden ♦ Zijn laatste troef ...

uitspelen - regelmatig werkwoord uitspraak: uit-spe-len 1. spelen tot het eind ♢ we hebben het spel uitgespeeld 2. in het spel brengen ♢ meneer Van de Vijver speelde zijn troef uit ...

Uitspelen - de tegenstander voortdurend passeren en daardoor niet aan bod laten komen; ook foutief taalgebruik voor een uitwedstrijd spelen.

1. Incasseren van slagen in een lange kleur. 2. Van een spel: tot de laatste kaart spelen. Zie ook: claimen

(speelde uit, heeft uitgespeeld), 1. ten einde spelen: het spel —; 2. in het spel werpen, opspelen: een troef —; (fig.) gebruik maken: personen tegen elkaar —; 3. een uitwedstrijd spelen.

(speelde uit, heeft uitgespeeld), 1. ten einde spelen : het spel uitspelen ; zijn rol uitgespeeld hebben, meest fig.; 2. in het spel werpen, opspelen : ruiten tien uitspelen; een troef uitspelen; zie voorts Troef; — (fig.) iets tegen iem. uitspelen, in het geding brengen, zich er van bedienen om enig...

UITSPELEN - (speelde uit, heeft uitgespeeld), ten einde spelen: het spel uitspelen; — (in het spel) het eerst spelen; troef uitspelen, eene troefkaart het eerst werpen; (fig.) zijn hoogste troeven uitspelen, zie TROEF; — (w. g.) uitvoeren, verrichten : daar hebt ge wat fraais uitgespeeld.