Wat is de betekenis van toren?

Het begrip toren heeft 2 verschillende betekenissen: 1) hoog bouwwerk. bouwwerk van aanzienlijke hoogte in verhouding tot de doorsnede, dat op zichzelf staat of deel is van een groter bouwwerk, zoals een kasteel of een kerk. 2) schaakstuk in de vorm van een toren van een kasteel, dat horizontaal of verticaal zo ver men wil over niet-beze...

Ivoren toren, verheven positie vanwaaruit men te weinig contact heeft met de dagelijkse realiteit. In Hooglied 7:4 wordt de hals van de geliefde vergeleken met een ivoren toren: ‘Uw hals is als de ivoren toren, uw ogen zijn als de vijvers van Chesbon bij de poort Bat-Rabbim, uw neus is als de toren van de Libanon, uitziende op Damascus’ (NBG-vertal...

toren - zelfstandig naamwoord uitspraak: to-ren 1. hoog en smal bouwsel ♢ op de toren van de kerk staat een haan 1. in een ivoren toren leven [je niet met anderen bemoeien] ...

Toren is een vertikaal rek, waarin schijnwerpers* gehangen kunnen worden.

(de; -s) GY veroud. - hoog springtoestel

In de provincie Groningen bleven van de middeleeuwse kerktorens er 47 bewaard. Het merendeel bevindt zich aan de westzijde van het kerkgebouw. De oudste torens dateren uit de 11de eeuw en zijn uit tufsteen opgetrokken, zoals die van Bedum, Doezum en Zuidwolde. In de 13de eeuw, toen de romanogotiek hoogtij vierde, verrezen er veel lage, bakstenen to...

Het hoge huis (zie ‘Huis’) symboliseert de vastberadenheid waarmee we verleidingen van vooral psychisch-geestelijke natuur weerstaan. Is de toren een ruïne, dan kan dit op onze toegeeflijkheid tegen beter weten in wijzen. Voor degene die vanaf het hoogste punt van een toren naar beneden kijkt, zouden hoogdravende plannen eventueel...

zie wensen.

een hoog bouwwerk met uitgesproken verticale structuur, dat in symbolische zin de gedachte van de wereldas uitdrukt, die hemel en aarde verbindt. De bijbelse ‘toren van Babel’ vertegenwoordigt een mythisch symbool van de ‘hemelbestormende’ menselijke hybris (overmoed) in oude tijden.

Karakteristiek voor de Fr. kerk schijnt de T.-vorm met zadeldak (tweezijdig dak, in Frl. met de nok O.-W.). Een gemetselde spits heeft Surhui- zum, een vierzijdige o.a. Oudega (Smallingerland); een peervormige spits Deinum. Nu zijn de zadeldakT.s niet specifiek Fr. (ook verder langs de Noordzeekust en elders), noch vormen ze de meerderheid der Fr....

s., toer, pl. tuorren; hoog van de — blazen, út in great, heech gat blieze.

m. (-s), 1. bouwwerk van grote hoogte in verhouding tot de doorsnede, boven andere gebouwen uitstekend, inz. tot verdediging, versterking of als sieraad en tot opneming van een klokkenspel dienende : vierkante, ronde, spitse, stompe torens ; een kathedraal met twee torens ; de toren van Babel; de scheve toren te Pisa ; in ’t bijz. kerk...

m. -s, torentje; hoog bouwwerk op vestingmuren, bij kastelen, kerken enz.; afkorting van wacht-, vuurtoren enz.: een ronde, spitse, stompe, vierkante toren; zie kerktoren enz.; als term in het schaakspel gebruike men: kasteel.

Hoog en slank gebouw, waarvan juist dit hoogzijn het essentieele kenmerk is. a) Doel. Gewoonlijk heeft de t. niet op de eerste plaats een practisch of nuttig doel (uitz.: vuurtoren, watertoren), doch is hij primair uiting van die meest elementaire architectonische aspiratie: het hoog opstapelen, het oprichten, d.w.z. het toonen van de verticale ric...

m. (-s; -tje) [Lat. turris] I. Eig. hoog uitstekend bouwwerk : een vierkante, ronde, spitse. stompe -; een halte-, kasteel-, kerk-, stadhuis-, vuur-, wachttoren; soorten van ~s zijn de campanile, de dakruiter, het juffertje enz.; de scheve -te Pisa. Gez. de van → Babel, de toren van de spraakverwarring; een bouwen zonder de kosten te berekenen...

Een gebouw van ronden, veelhoekigen, vierkanten of rechthoekigen grondvorm, waarvan de hoogte de afmetingen van het grondvlak zeer verre overtreft. De torens worden op veelsoortige wijze toegepast: bij kerken; bij openbare wereldlijke gebouwen van allerlei aard, vooral bij stadhuizen; bij poorten, kasteelen of als verdedigingswerken. Ook alleenstaa...

m. (-s), 1. bouwwerk van grote hoogte in verhouding tot de doorsnede, boven andere gebouwen uitstekend, hetzij alleenstaand of als onderdeel van een bouwwerk, m.n. ter verdediging, versterking of als sieraad en ter opneming van een klokkenspel; m.n. kerktoren: de haan op de een van Babel bouwen, ruzie maken; op of in een ivoren toren zitten, van ku...

Toren - in. (-s), hoog en boven andere gebouwen uitstekend bouwwerk (inz. tot verdediging, versterking of tot het ontvangen van een klokkenspel dienende): vierkante, ronde, spitse torens; scheeve toren te Pisa ; — (spr.) een toren bouwen, zonder de kosten te berekenen, iets belangrijks ondernemen, zonder vooraf te bedenken wat er tot de uitvo...

Toren, m. (-s), hoog en boven andere gebouwen uitstekend bouwwerk (inz. tot verdediging, versterking of tot het ontvangen van een klokkenspel dienende); (fig.) gevangenis; vuurtoren; naam van zek. stuk in het schaakspel, kasteel; orde van den - en het Zwaard, portugesche ridderorde. *-ACHTIG, bn. als een toren, in den vorm van eenen toren. *-BLAZE...

z.n.m. - Zie vuurtoren.