Te loor gaan
D.i. verloren gaan; ags. tö lore wear than naast tö lore don, in 't verderf storten; oostfri. to lör gan, zu Nichte gehen, kaput gehen, verloren gehen (Ten Doornk, Koolm. II, 530); in Antw. te rest geraken. Zie Hooft, Tacitus Hist. 339, 7: Ook de goede wetten te loor gingen; Ned. Hist. 2...
