Wat is de betekenis van stremmen?

stremmen - Werkwoord 1. ergatief neerslaan van opgeloste eiwitten ♢ Van het vocht van de lebmaag stremt de melk en ontstaat wrongel. 2. ergatief tot stilstand komen van verkeer ♢ Door het ongeluk stremde al het verkeer.

stremmen - regelmatig werkwoord uitspraak: strem-men 1. niet verder laten gaan ♢ door die aanrijding was het verkeer gestremd 2. dik worden of dik maken (van vloeistof) ♢ als melk zuur wordt, st...

1. zie stollen; 2. figuurlijk: tot stilstand brengen; het verkeer is gestremd.

van melk. Het vast worden van de melk na toevoeging van stremsel. Hiervan maakt men gebruik voor de kaasbereiding. S. is ook het doen stremmen. Stremsel is een aftreksel van lebmagen van jonge kalveren. Het bevat het enzym chymase, dat de caseïne van de melk splitst in paracaseïne en weiproteïne. Het eerste vormt met de kalk van de m...

v., strjemje, strjemme; (van melk), gearsjitte, -sette.

...

(stremde, heeft en is gestremd), 1. (overg.) (w. g.) van vloeibaar vast of dik doen worden; (doen) stollen: koude stremt de olie; een ijskorst stremde de rivieren; 2. (onoverg.) van vloeibaar vast of dik worden: de verf is gestremd; 3. (van melk) dik (doen) worden, inz. bij de kaasbereiding; (overg.) leb stremt de melk...

stremde, h. (2), i. (1) gestremd (den. van stram: 1 stijf worden; 2 stijf doen worden; fig. beletten, verhinderen, belemmeren): 1. die melk gaat stremmen; 2. stremsel stremt de melk; fig. de oorlog stremt de handel, doet tijdelijk ophouden; het verkeer stremmen.

→ Kaas. → Leb.