Wat is de betekenis van stomp?

I. m. (-en), stoot, duw met de vuist, de elleboog of de knie : iem. een stomp geven. II. v. (-en), 1. kort, geknot voorwerp, kort en dik overblijfsel: een stomp van een arm, een been ; stomp van een boom ; (bosb.) op stomp kappen of zetten, zo kappen dat er een stomp overblijft, met de bedoeling nieuwe loten te laten ontwikkelen ; de bezem was z&...

1) (1926) (sold) al geruime tijd in dienst zijnde soldaat; ook collectief: `de oudste lichting'. Syn. ouwe hap. In de verbinding 'ouwe stomp': soldaat die reeds lang in dienst is. De stompscheuten is het soort kramp dat men vlak voor het afzwaaien voelt opkomen bij corveewerkzaamheden of bij grote oefeningen. Tegen één enkele, bijna...

stomp - Zelfstandignaamwoord 1. een ingekort vormeloos uitsteeksel ♢ Er bleef na de amputatie niet meer dan een stompje van zijn vinger over . 2. een pijnlijke stoot met de gebalde vuist ♢ Je zou hem een stomp geven! stomp - Bijvoeglijk...

Stomp - lichting soldaten, legeronderdeel. De ouwe stomp is de groep soldaten die bijna afzwaait. De stompscheuten is het soort kramp dat men vlak voor het afzwaaien voelt opkomen bij corveewerkzaamheden of bij grote oefeningen. Ouwe Nieuw-Guinea-stomp, fluisteren rekruten als de oorlogsgod gebruind, veerkrachtig passeert. - Bouke B.Jagt, De muskie...

stomp - bijvoeglijk naamwoord, zelfstandig naamwoord 1. met afgeronde punt ♢ deze kerk heeft een stompe toren 1. een stompe hoek [groter dan 90 graden, maar kleinder dan 180 graden] ...

houtstuk, boomstuk.

(bosb.) (1) Dode takrest aan een boomstam of de stobbe. die na het vellen van een boom in de grond achterblijft. (2) Eng. stump) Zwaar ontwikkelde zaailing met een stengeldikte van ½ - 3 ½ cm aan de wortelhals, die men na het stamgedeelte tot 2 cm en de hoofdwortel tot 15 cm te hebben ingekort, in de trop. bosb. vaak gebruikt voor he...

1. het uiteinde van een lichaamsdeel, waaraan een amputatie is verricht; een goede stomp is zodanig, dat hij de belasting van een prothese goed kan verdragen; 2. een wijze van opereren waarbij men niet snijdt, doch langs anatomische grenzen prepareert.

1. s., stomp, homp, dúst, pomp. 2. adj., stomp, bot; (van tanden), ich; — worden, maken, forstompje.