Wat is de betekenis van schat?

m. (-ten), 1. geheel, verzameling van voorwerpen of stoffen, bep. van edel metaal en/of edelstenen, die samen een grote waarde vertegenwoordigen: een schat vinden, erven; de schatten van Croesus zijn spreekwoordelijk geworden; 2. grote geldswaarde, groot bezit aan geld of geldswaarde (meest in ’t mv.): dat kost schatten;...

schat - zelfstandig naamwoord 1. iemand die heel lief of behulpzaam is ♢ hij helpt haar overal mee, het is een echte schat 2. grote hoeveelheid geld of kostbare dingen ♢ ze hadden de schat in de grond gestopt...

Iets van grote waarde dat in volksverhalen aangewezen wordt door een lichtje en bewaakt wordt door spoken, aardmannetjes of de duivel. Vaak munten en sieraden. (& ook diverse archeologische (munt)schatten).Zie: EVF 567.

Het zoeken naar een schat biedt ongekende mogelijkheden. Kan men de schat ondanks intensief zoeken niet vinden, dan jaagt men in de waaktoestand een hersenschim na; men zal hierbij echter geen grote schade oplopen. Graaft men een schat op, dan is men een illusie armer. Waarschijnlijk spitst zich onze slechte (financiële?) situatie toe, zodat w...

Schat - zie A. J. E. Portegijs.

Een verborgen S. wordt in het volksverhaal aangewezen door een lichtje of door geld tellende spoken en bewaakt door aardmannetjes of de duivel. De S. verzinkt naarmate men dieper graaft of het zwijgen verbreekt; hij kan gevonden worden als men de formule kent. Zo heet in Veenwouden een S. gevonden, toen iemand de eigenaar hoorde zeggen: ‘hij...

s., skat.

heet in het burg. recht een verborgen of begraven zaak, waarop niemand zijn eigendomsrecht kan bewijzen en die door een louter toeval is ontdekt (B.W. 642).

Zij, die je een schat kost.