Een schatting is de waarde van een schatter voor een gegeven steekproef.

Poging tot bepaling van een parameter op basis van steekproefgegevens.

schatting - zelfstandig naamwoord uitspraak: schat-ting 1. niet-precieze omvang of waarde ♢ we maakten een schatting van de kosten 1. naar schatting [ongeveer] Zelfstandig naamwoord: schat-ting de schatting de schattingen het schattinkje...

Schatting - v. (-en), het schatten; taxatie: opnieuw schatting aanvragen; (bijb.) belasting : is het geoorloofd den keizer schatting te geven ?; — (fig.) achting.

Schatting of cijns noemt men het bedrag, dat een afhankelijk gebied betalen moet aan zijn souverein.

Schatting - Meermalen moet in het rechtsverkeer de waarde eener zaak worden vastgesteld. In de eerste plaats bij koop ; de waardeering geschiedt hier in den regel door partijen, maar kan ook door deze aan een derde worden overgelaten (art. 1501 B. W.). Verder wanneer de hoegrootheid eener schade moet worden vastgesteld; voor dit geval worden zaken soms van tevoren gewaardeerd (artt. 448, 1668, 1783 B. W., 274 K.). Ook om tot boedelscheiding te komen moet een waardeering plaats hebben (art. 1123...

schatting - Belastingen of heffingen die aan een prins of een staat door een andere prins of staat of door vazallen moeten worden betaald, als eerbewijs, erkenning van onderworpenheid of als prijs voor vrede, veiligheid en bescherming.

zie Belasting.

heet in het Nieuwe Testament de belasting, die de Romeinsche overheid hief van de onderdanen van het groote rijk, vgl. Rom. 13 : 6, 7, waar het in den grondtekst gebruikte woord doelt op het hoofdgeld en de grondlasten, die moesten worden opgebracht. Bij de vraag der Farizeën aan Jezus, of het geoorloofd is, schatting te geven aan den keizer (Matth. 22 : 15—22), ging het om het zoogenaamde tributum capitis, een belasting, die als hoofdgeld van een ieder werd geheven. Het belastingste...

Scheidingsdijk, tevens waterkering, tussen twee gebieden (bijv. Oudegaaster 5.).

(’schatting) v. (-en) I. Eig. het schatten inz. 1. Veroud. heffing van een belasting. 2. taxatie: van de gebouwde en ongebouwde eigendom. 3. raming: een globale -. 4. achting, waardering: in iemands -, in zijn achting of naar zijn waardering. II. Metn. last door de veroveraar aan een onderworpen volk opgelegd: een heffen, opleggen; oorlogsschatting. Syn. ➝ belasting.

v. (-en), 1. afgedwongen heffing, last door een veroveraar aan een onderworpen volk opgelegd; 2. het schatten; taxatie: opnieuw — aanvragen; 3. raming, begroting: een globale — van de onkosten maken; een ruwe, een voorlopige —.