Wat is de betekenis van Ridderorde?

ridderorde - zelfstandig naamwoord uitspraak: rid-der-or-de 1. onderscheiding die door het staatshoofd wordt toegekend voor bewezen diensten ♢ na 40 jaar vrijwilligerswerk kreeg opa Thijs een ridderorde Zelfstandig naamwoord: rid-der-or-de ...

instelling vir beloning van bewese dienste; onderskeiding vir besondere diens.

ridderoarder.

v., 1. (-n), (M.E.) grote orde of vereniging waartoe alle ridders zich achtten te behoren : men werd lid van de ridderorde door het ontvangen van de ridderslag en het afleggen der riddergelofte; 2. bepaalde vereniging van geestelijke of wereldlijke ridders : de ridderorde van de Tempeliers ; de ridderorde van het Gulden Vlies;...

v. -n; 1. in het alg. de grote orde of vereniging, waartoe alle ridders (in de middeleeuwen) zich achtten te behoren: door de ridderslag werd men lid der ridderorde; 2. een bepaalde vereniging van geestelijke ridders: ridderorden waren: de Johanniters, de Tempeliers; 3. instelling o. a. tot beloning of erkenning van bewezen diensten: zie Ned. Leeuw...

oorspr. (tijdens de Kruistochten) vereeniging v. ridders, die zich de bescherming en verpleging v. pelgrims, verdediging der heilige plaatsen enz. ten doel stelde. Tegenwoordig: onderscheiding, door een regeerend vorst wegens bijzondere verdiensten a/e eigen of soms ook vreemden onderdaan verleend. In de meeste landen bestaan verschill. ridderorden...

('riddər) v. (-n, -e) I. Eig. orde (II 2), vereniging 1. waartoe de ridders (I 1 b) zich achtten te behoren lid worden van de -. 2. van geestelijke ridders (I 2 a) de -n hielden zich bezig met de zorg voor de pelgrims en de zieken, en voerden strijd tegen de ongelovigen; aan het hoofd van een stond een grootmeester; de meest bekende -n zi...

v./m. (-n, -s), 1. (middeleeuwen) grote orde of vereniging waartoe alle ridders zich achtten te behoren; 2. ridderlijke orde; 3. (thans) instelling o.a. tot beloning van bewezen diensten; vandaar zo’n (in het bijzonder vanwege de Staat of door het staatshoofd verleende) onderscheiding als blijk van toegenegenheid of tot erkenning van beweze...

zie Orden.