Wat is de betekenis van razen?

razen - regelmatig werkwoord uitspraak: ra-zen 1. zich snel voortbewegen en daarbij veel geluid maken ♢ de auto's razen over de snelweg 2. op een heftige manier je afkeuring laten blijken ♢ zij...

laten razen

v., raze, balte, jin t(s)jirgje, jin tjirje; — en tieren, roppe en raze.

...

(raasde, heeft geraasd), 1. woeden, te keer gaan, wild er op los gaan : een razende Roeland, een dolleman; — oneig. van atmosferische verschijnselen, vooral storm en onweer: een gierende wind die razend langs de gevels der gebouwen huilde; de storm raast; — van de zee of een onstuimige stroom : boven raast de zee en tiert de wind; 2. k...

raasde, h. geraasd (1 een dol leven, geweld, rumoer maken; 2 in dolle vaart zich voortbewegen; 3 tieren, heftig uitvaren): 1. de jongens razen en tieren; 2. de motorrijders raasden over de weg; 3. zij raasde als een bezetene.

('ra:zən) (raasde, heeft geraasd) 1. lawaai, geweld, rumoer maken, tieren, driftig zijn : - en tieren. Syn. → aangaan. 2. driftig worden: pas op, of hij begint te -. 3. een sterk geluid maken : de -de wind. → bulderen. 4. zingen : kokend water raast. 5. in dolle vaart zich voortbewegen : -de auto's.

(raasde, heeft geraasd), 1. woeden, tekeergaan, wild erop los gaan: een razende Roeland, een dolleman, oneig. van atmosferische verschijnselen, vooral storm en onweer: de storm raast; van de zee of een onstuimige stroom: daar raast de zee en tiert de wind; 2. onzin praten, leuteren, kletsen; 3. in een onbeheerste woordenvloed aan zijn gevoelens (...

staat in verband met het Eng. race = stormloop, wedloop, dus bet. het woord oorspr. : zich wild of woest gedragen.