Wat is de betekenis van Radio-activiteit?

spontane ontleding van sommige zware elementen die verschillende soorten stralen uitzenden

v. eigenschap der stoffen om stralen uit te zenden, die op een fotografische plaat inwerken en gassen electrisch geleidend maken, door allerlei lichamen heen dringen en fluorescentie (z. a.) opwekken.

v. het vermogen stralen te kunnen uitzenden die inwerken op electrische plaat en gassen electrisch geleidend maken.

eigenschap v/e 40-tal radio-actieve elementen, om onder uitzending v. bijzondere stralen in elementen met ander atoomgewicht of atoomnummer over te gaan, die weder uiteenvallen, tot ten slotte een bestendige isotoop van lood ontstaat. Men onderscheidt de Uraniumreeks (waartoe → radium behoort), Actiniumreeks en Thoriumreeks. De radioactieve el...

de eigenschap, die sommige stoffen bezitten, om, onafhankelijk van uitwendige invloeden, voor onze zintuigen niet waarneembare uitstralingen te veroorzaken, die wij slechts met behulp van bijzondere middelen (b.v. photographie) kunnen gewaar worden. Radio-actieve stoffen zijn b.v. radium (zie aldaar), polonium, actinium, uranium; ande...

radio-activiteit - v., eigenschap van sommige stoffen, vooral van het radium, om uitstralingen te veroorzaken, die de lucht tot geleider der electriciteit maken en verschillende chemische werkingen hebben.

De eigenaardige werking van sommige stralen, bijv. die der Becquerelstralen. Met behulp van radio-activiteit kan men bijv. ook photografeeren. Er bestaan photo’s die gemaakt zijn met behulp van de radioactieve eigenschap van steenen waarin radium voorkomt

RADIO-ACTIVITEIT v. de eigenschap van sommige stoffen om bestendig en zonder uitwendige oorzaak donkere stralen uit te zenden die ondoorzichtige stoffen doordringen, photographisch werken, fluorescentie en phosphorescentie teweeg brengen, en gassen voor electriciteit geleidend maken; in 1896 door Becquerel aan het uranium het eerst ontdekt: radium...