ontgronden
...
Van Dale Uitgevers (1950)
(ontgrondde, heeft ontgrond), 1. (w. g.) iets rukken uit de grond waarin het vaststaat: een orkaan waardoor de zwaarste bomen ontgrond, gebroken en ontkroond werden. 2. van grond beroven; — een fundering of een grond zijn ondergrond doen verliezen doordat deze wegspoelt; — de bovengrond van een stuk land afgraven om het land bebo...
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Kon. Zeeuwsch Genootschap der Wetenschappen (1982)
Het weghalen van klei (voor bedijkingswerken, steenbakkerijen e.d.), veen (turfwinning) of bagger (waterlopenbeheer, grondverbetering) door ontgraving of anderszins. Willekeurig ontgronden kan schade berokkenen aan derden en landschappelijke of planologische bezwaren oproepen. Om tot een doelmatige afweging van belangen te komen werd op 27 oktober...
Veerman (1954)
Onttrekken van grond aan een terrein b.v. door de schurende werking van snel stromend water, door het vergraven of baggeren van veen, door het ontkleien van uiterwaarden voor de baksteen-industrie en voorts door alle ontgravingen, waardoor grond wordt verwijderd. O. kan schade veroorzaken b.v. als goede bovengrond wordt weggevoerd, als het maaiveld...
Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)
(waterbouwk.). Hieronder verstaat men bij de onder water gelegen gedeelten van waterbouwk. werken het, als gevolg van stroomingen of golfslag, wegspoelen van den voor de instandhouding der werken vereischten grondsteun of grondbedekking. Zoo kunnen bijv. kademuren, havenhoofden e.d. verzakken door o. van de fundeeringen aan de waterzijden en kunnen...
Jozef Verschueren (1930)
(ont’grondən) (ontgrondde, heeft ontgrond) van grond beroven : de golfslag kan een haven -.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
(ontgrondde, heeft ontgrond), van grond beroven; een fundering of een grond zijn ondergrond doen verliezen door wegspoeling; de bovengrond van een stuk land afgraven.
J.H. van Dale (1898)
(ontgrondde, heeft ontgrond), iets rukken uit de grond waarin het vaststaat: een orkaan waardoor de zwaarste doornen ontgrond, gebroken en ontkroond werden; — eene fundering of een grond zijn ondergrond doen verliezen doordat deze wegspoelt; — de bovengrond van een stuk land afgraven om het land bebouwbaar te maken, ontginnen; —...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: