Wat is de betekenis van ondeugd?

ondeugd - Zelfstandignaamwoord 1. slechte gewoonte of handeling ♢ Een gat in de hand is een ondeugd waar velen mee worstelen. 2. iemand -vaak een jonge persoon- die kattenkwaad uithaalt ♢ Die ondeugd heeft het wachtwoord van m'n PC gewijzigd! W...

ondeugd - zelfstandig naamwoord uitspraak: on-deugd 1. iemand die stout is ♢ die kleine Lev is een echte ondeugd 2. slechte eigenschap of gewoonte ♢ gulzigheid is een ondeugd Zelfstan...

s., ûndeugd, (ge)brek (it), lek en brek (it).

...

(-en), I. v., 1. een zedelijk slechte hoedanigheid : huichelarij is een ondeugd ; 2. zedelijke slechtheid in ’t algemeen: hoe velen vallen, voor zij nog weten wat deugd of ondeugd eigenlijk betekent; 3. guitigheid: de ondeugd zag hun uit de brutale zwarte kijkers. II. m. en v., iem. die ondeugend, schalks is, alleen tegenover kinderen of m...

1 v. ondeugden (1 [zedelijk] slechte hoedanigheid; 2 zedelijke verdorvenheid; 3 gunstig: guitigheid, schalksheid): 1 vele ondeugden ontsieren zijn karakter; 2 het pad der ondeugd; 3 de ondeugd zag die knapen uit de ogen; 2 m. en v. ondeugden (gunstig: guitig-plaagziek, schalks iem. inz. jongetje, meisje): pas op, ondeugd.

(Lat. vitium). Gelijk de gestadige beoefening van het zedelijk goede de (verworven) deugd voortbrengt als blijvende innerlijke geneigdheid en vaardigheid daartoe, zoo brengt de herhaalde val in de zonde de ondeugd voort: een vormende hebbelijkheid (habitus) van het vrije-wilsleven, waardoor de mensch op een bepaald punt gereedelijk en als van natur...

('on)(-e n) l.v. Eig.l.a. zedelijk slechte hoedanigheid : huichelarij is een afschuwelijke -. b. Algm. zedelijke slechtheid : het pad van de bewandelen; de vlieden. Tgst. braafheid. 2. Verzw. guitigheid : de zag hem uit de brutale zwarte kijkers. II. m. en v. Metn. ondeugende (I 2) jongen, meisje: pas op, -, of ik zal je...

(—en), v./m. (—en), een zedelijk slechte hoedanigheid (e): huichelarij is een —; zedelijke slechtheid in het algemeen; guitigheid: de — straalde uit hun brutale zwarte kijkers; n. v./m., kind of meisje dat ondeugend, schalks is: wacht —, ik zal je krijgen. (E) ETHIEK. Ondeugd was volgens Sokrates gebrek aan het...