ondeugd - zelfstandig naamwoord uitspraak: on-deugd 1. iemand die stout is ♢ die kleine Lev is een echte ondeugd 2. slechte eigenschap of gewoonte ♢ gulzigheid is een ondeugd Zelfstandig naamwoord: on-deugd de ondeugd de ondeugden Synoniemen deugniet...
ondeugd - Zelfstandignaamwoord 1. slechte gewoonte of handeling ♢ Een gat in de hand is een ondeugd waar velen mee worstelen. 2. iemand -vaak een jonge persoon- die kattenkwaad uithaalt ♢ Die ondeugd heeft het wachtwoord van m'n PC gewijzigd! Woordherkomst antoniem van deugd met het voorvoegsel on- Antoniemen 1 deugd
(Lat. vitium). Gelijk de gestadige beoefening van het zedelijk goede de (verworven) deugd voortbrengt als blijvende innerlijke geneigdheid en vaardigheid daartoe, zoo brengt de herhaalde val in de zonde de ondeugd voort: een vormende hebbelijkheid (habitus) van het vrije-wilsleven, waardoor de mensch op een bepaald punt gereedelijk en als van nature (ook de ondeugd wordt een tweede natuur) tot de zonde neigt. De o. is primair een ontreddering en misvorming van het vrije-wilsleven; maar zij slaat...