1 v. ondeugden (1 [zedelijk] slechte hoedanigheid; 2 zedelijke verdorvenheid; 3 gunstig: guitigheid, schalksheid):
1 vele ondeugden ontsieren zijn karakter;
2 het pad der ondeugd;
3 de ondeugd zag die knapen uit de ogen;
2 m. en v. ondeugden (gunstig: guitig-plaagziek, schalks iem. inz. jongetje, meisje): pas op, ondeugd.
