Wat is de betekenis van Natuurrecht?

natuurrecht - Zelfstandignaamwoord 1. natuurlijk recht 2. recht aan de natuur en niet aan de maatschappij ontleend, in de natuurlijke orde van de dingen gefundeerd Woordherkomst samenstelling van natuur en recht Synoniemen natuurwet

Natuurrecht is het idee dat voor iedereen, ongeacht plaats of tijd rechten gelden omdat ze door de 'natuur' zijn gegeven. Onderscheiden van positief recht, dat door nationale wetgevers wordt gemaakt en uitgevoerd. Het natuurrecht heeft een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van de filosofie van de mensenrechten en, in het algemeen, in de g...

Natuurrecht (Grieks: physei dikaion; Latijn: ius naturale) wordt het (deels) onveranderlijke ‘recht’ of de (deels) onveranderlijke bestanddeel van de ‘moraal’ genoemd, in zoverre deze in overeenstemming met de rede of met de onveranderlijke wezensnatuur van de mens staat. De geschiedenis van het natuurrecht is echter uitermate heterogeen, en daarom...

Een recht dat ieder mens vanaf de geboorte bezit, zoals het recht op vrijheid, bezit of gezondheid.

wordt dikwijls gebruikt als aequivalent van natuurwet. Juister echter is er alleen dat deel van de natuurwet onder te verstaan, dat betrekking heeft op de onderlinge verhouding der mensen en zich uitspreekt over hetgeen men de evenmens verschuldigd is. Het menselijk gezag moet in zijn wetgeving dit natuurrecht respecteren en dienen. In de 19de eeuw...

Het recht dat, als van nature gegeven, verondersteld wordt aan alle mensen gemeen te zijn. Gebezigd vooral in tegenstelling tot het positieve recht, het geschreven recht, het recht van in enig opzicht bepaalde groepen. Zo was en is het n. een belangrijk hulpmiddel in de vorming en ontwikkeling van volkenrecht, terwijl het, als verbindend middel, oo...

o., natuurlijk recht (b.v. dat van ouders op hun kinderen); recht aan de natuur en niet aan de maatschappij ontleend; soort van ideaal recht dat nergens als zodanig geldt.

is de verzamelnaam voor een aantal zeer uiteenlopende concepties, die echter alle dit gemeen hebben dat zij binnen of boven het naar tijd en plaats verschillende, door de wetgever opgelegde, onvolmaakte positieve recht nog een ander, naar tijd en plaats niét variërend, niét uit het bevel des wetgevers voortvloeiend, en bet...

o. (recht, welk den mens van nature toebehoort): de individuele vrijheid is een natuurrecht.