vervelend doen. zich gedragen als een klier; vervelend doen; etteren; klooien. Voorbeelden: Ajoeb zuigt en kliert en houdt pas op als hij weet dat hij met zijn nagels over je ziel is gegaan - een kreng en een macabere kleine psychopaat. Ik bid om de dag dat hij zichzelf tegenkomt, hij zal slapeloze nachten hebben - meer hersens dan f...

(1935) (inf.) (ww.) zeuren; zaniken; vervelend doen. Syn.: etteren*. • Leg niet te kliere', zegt hij kalm en resoluut. Me neme' d'r nog een! (Jan Campert: Die in het donker. 1934) • Leg nou niet te kliere! (Willem van Iependaal: Polletje Piekhaar, 1935) • Arie moppert er een beetje over. ‘Lig nou niet te k....k....k.... klie...

klieren - Werkwoord 1. (inerg) zich onaangenaam gedragen ♢ Ma, Michel zit weer te klieren! klieren - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord klier Woordherkomst afgeleid van klier met het achtervoegsel -en

klieren - regelmatig werkwoord uitspraak: klie-ren 1. vervelend doen ♢ zit toch niet altijd zo te klieren, Shirley! Regelmatig werkwoord: klie-ren ik klier jij/u kliert ...

bereiden in het plantaardige, dierlijke en menselijke lichaam voor het leven belangrijke sappen. Klieren met uitwendige secretie geven hun sap naar buiten af, b.v. de melk, of in inwendige holten, b.v. maagsap, darmsap en gal. De klieren met inwendige secretie geven hun sap, een hormoon, regelrecht aan het bloed af.

(klierde, heeft geklierd), (plat) zeuren, zaniken: hij kan zo —.

(klierde, heeft geklierd), (plat) doen als een klier, zeuren, zaniken: hij kan zo klieren.

(1) (glandulae), organen, die bepaalde stoffen afzonderen. Men noemt het secreet, wanneer het nog in het organisme gebruikt wordt en excreet, wanneer het als afbraakproduct uit hetlichaam verwijderd wordt (b.v. urine). Klieren kunnen een afvoergang naar het uitwendig lichaamsoppervlak hebben (talg-, zweetklieren) of naar inwendige organen (darm, ma...

(Glandulae), bij planten en dieren die organen, die het vermogen hebben bepaalde stoffen, meestal in vloeibaren toestand, uit of af te scheiden. Zij worden ééncellig genoemd, wanneer afzonderlijke of verspreid liggende cellen klierproducten afscheiden, meercellig, wanneer meerdere kliercellen in groepen of om gemeenschappelijke holten...

KLIEREN, (klierde, heeft geklierd), (plat) zeuren, zaniken hij kan zoo klieren.