1. KAUW, v. (-en), (nat. hist.) de kleinste onzer inlandsche kraaien, ook vel kerkkauw en torenka geheeten, en door velen eenvoudig kraai genoemd (corcus monedula): kauwen zijn wakkere, levendige, behendige en schrandere vogels. 2. KAUW, v. (-en), KAUWTJE, o. (-s), hoeveelheid die men in eens kauwt; wat gekauwd is : zij stopte het kleine kind een kauwtje brood in den mond; — (gew.) tabakspruim.

zwarte, in verhouding kleine zangvogel uit de familie van de kraaiachtigen met een grijze hals en een groengrijze oogring die ook veel in de stad gezien wordt

kauw - Zelfstandignaamwoord 1. (dierkunde) Corvus monedula, eem zwarte zangvogel met een grijze nek uit de Corvidae ♢ Er zaten veel kauwtjes in de bomen. kauw - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kauwen ♢ Ik kauw 2. gebiedende wijs van kauwen ♢ kauw! 3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd v...

Kauwen zijn zwarte gedrongen vogels met zilvergrijze kopzijden. Deze intelligente soort leeft in groepen. Binnen groepen kauwen bestaat een uitgebreide sociale structuur met een pikorde, intriges en altijd zijn er 'verliefde' stelletjes te onderscheiden als ze aan het foerageren zijn. De paarband tussen kauwen duurt een leven lang en de vogels zijn bijna altijd onafscheidelijk. Geluid Zeer gevarieerd. Meest kenmerkend explosief "ka!" Leefgebied Broedt (schaars) in bossen met grote...

Kauw, zie Kraai.

Kauw - of ka, Colaeus monedula, behoort tot de raafachtige vogels. Lengte 31 c.M., staart 13 c.M.; kleur glimmend zwart; hals, wangen en buikzijde aschgrauw. Bewoont geheel Europa en N.- en Midden-Azië. Hier te lande algemeen, Standvogel; nestelt in schoorsteenen, holle boomen, torens, enz. Zeer gezellige en vroolijke vogel. Nuttig door het eten van insecten en wormen, maar schadelijk door het eten van zaden, aardappelen en vruchten ; is gemakkelijk te temmen.