Wat is de betekenis van Horens?

horens - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord horen

zijn blijvende, door hoorn omgeven uitstulpingen van het schedeldak. Dit in tegenstelling tot de wisselende uitstulpingen, zoals die bij herten voorkomen en die gewei worden genoemd. Met uitzondering van sommige heideschapen zijn de hier voorkomende schapenrassen alle horenloos. Bij geiten zijn de Toggenburgers gehorend, de Saanengeit is horenloos....

uitwassen op de kop van verschillende dieren. Ze dienen als wapens voor verdediging en aanval, vnl. bij Hoefdieren. Van de eigenlijke horens onderscheidt zich het gewei* doordat het geheel uit been, gevormd door de leerhuid, bestaat. Horens bestaan uit dezelfde zelfstandigheid als haren, hoeven, klauwen, nl. uit hoornstof (keratine).

noemt men de, vooral als aanvals- en verdedigingswapen dienende, uitsteeksels op de kop van vele Hoefdieren, doorgaans in beide geslachten voorkomende. Bij de Holhoornigen (Bocidae) bestaan ze uit een holle horenschede, die een beenpit op het voorhoofdsbeen omgeeft, en te beschouwen is als een vorming van de opperhuid. Tussen schede en beenp...

rechte of gebogen uitwassen v/d schedel v. verschilt, dieren ter verdediging tegen vijanden, bekleed met → hoorn. Spéciaal soort horens → gewei.

Horens - (der Astrologische huizen), zie HUIS.

Horens noemt men uitwassen aan het hoofd van vele dieren, welke inzonderheid dienst doen als wapens van verdediging en aanval. Inzonderheid vindt men ze bij de herkaauwende dieren. bij sommige geslachten zijn alleen de mannetjes van horens voorzien, of althans die der wijfjes anders van gedaante. Van de eigenlijke horens onderscheidt zich het gewei...