Een heks is in het volksgeloof een vrouw die begiftigd is met demonische krachten die meestal schade veroorzaken. Ook kan zij via rituelen magische krachten oproepen. Men stelde zich de heks vaak lelijk voor, maar ook mooie vrouwen werden als heks verdacht. De plaatselijke bevolking wilde de heks het liefst ver van zich afhouden. Men dichtte haar alle onheil toe, zoals schade aan mens en vee (vooral bij een bevalling, ziekte of een mislukte oogst). Vaak zou de heks zich in een dier veranderen. H...

heks - Zelfstandignaamwoord 1. een persoon, meestal een vrouw, aan wie bovennatuurlijke krachten worden toegeschreven ♢ In de middeleeuwen werd er in heksen geloofd. 2. valse tovenares in sprookjes en mythen ♢ de boze heks sloot Hans op in het hok van het pannenkoekenhuisje 3. (scheldwoord) onaangename, lastige vrouw ♢ wat is dat een heks geworden zeg !!!...

heks - zelfstandig naamwoord 1. felle, kwaadaardige vrouw ♢ zij is net de heks uit het sprookje van Hans en Grietje Zelfstandig naamwoord: heks de heks de heksen het heksje Synoniemen feeks

HEKS, v. (-en), eene vrouw die met tooverij omgaat, die in staat is anderen onheil te berokkenen die vrouw is eene heks; men moet eene ledige eierschaal breken, anders varen de heksen er op naar Engeland; het geloof aan heksen is de wereld nog niet uit; dat is heet, zei de heks, en zij werd verbrand; (ook) scheldwoord voor een oud wijf: zoo’n oude heks; (ook) vrouw die een demonischen invloed (door haar schoonheid enz.) uitoefent; (ook) meisje dat bijdehand of schalksch is eene heks van een meid...

kwaadaardige en/of lelijke (maar niet noodzakelijk oude) vrouw. In het volksgeloof is de heks een vrouw die een verbond met de duivel heeft aangegaan en aan zwarte magie doet. In sprookjes zijn heksen doorgaans ‘boos’, ‘slecht’ en ‘zo lelijk als de nacht’. Een der eerste vrouwelijke Nederlandse journalisten, Henriette Holst-Hendrix (die haar stukken steeds ondertekende met H. HX) werd in de wandeling Jet Heks genoemd. Heks wordt ook als geuzennaam gebruikt vo...

Heks - geuzennaam voor lesbisch-feministe, bijvoorbeeld in de leuze Pas op, de heksen zijn terug die veel gebruikt werd in de jaren zeventig. Ik trof], een keer aan op een rots aan zee, droevig starend naar een groep ‘heksen’ die in het water rituele zangen zongen. (Opzij, 1988 nr.i). In de jaren zeventig vierden feministen op 19 mei de heksennacht, een traditie die uit de Middeleeuwen stamt en destijds ook wel Walpurgisnacht werd genoemd. Ook in heksenkelder, heksenketel en heksensa...

heks - Zij die zich bezighouden met het bestuderen en toepassen van bovennatuurlijke en natuurlijke machten voor goedaardige of kwaadaardige doeleinden, waarbij zij in variërende mate gebruik maken van magie, paranormale krachten, kruidkunde, waarzeggerij en communicatie met goede of kwade geesten.

Het woord H. is in het Fr. niet onbekend (hekse, hekserij), maar tsjoenster is de algemene aanduiding voor doorgaans oude vrouwen, over wie men zei dat ze, door een verbond met de duivel, mens en dier kwaad konden doen. Vroeger kende haast elk Fr. dorp een of meer H.en en nog voor enkele jaren bleek in de Wouden het geloof daaraan niet uitgestorven. Over hekserij wordt in gedrukte literatuur het eerst geschreven in It libben fen Aagtje Ysbrants (1779). Meermalen zijn duivelbanners, waarzeggers,...

gemeente in België, prov. Limburg. 476 ha, 490 inw. Landbouw. Kasteel.

[afleiding onbekend], v. (-en), (volksgeloof) een vrouw die met toverij omgaat, die in staat is (met behulp van de duivel) anderen schade te berokkenen (e): die vrouw is een men moet een lege eierschaal breken, anders varen de heksen erop naar Engeland; het geloof aan heksen is de wereld nog niet uit; dat is heet, zei de —, en zij werd verbrand; ook als scheldwoord: zon oude —; inniet-ongunstige zin als ben. voor een bijdehand of schalks meisje: een — van een meid; die kleine &...