Heibel maken
D.i. drukte maken, herrie schoppen. Heibel is het hebr. hebel, dat ijdelheid beteekent en vandaar ijdele drukte, koude drukte, herrie; hiernaast het verkleinw. heibeltje; zie Jord. 287: Gein haabel, mènne suste éen uit 't dronken stel; Nkr. I, 24 Nov. p. 3: Hier op 't Damrak is 't altijd heibel geweest; II, 11 Oct. p. 2...
