Wat is de betekenis van Harp?

v. (-en), 1. muziekinstrument van driehoekige vorm met snaren die met de vingers getokkeld worden: op de harp spelen; de harp slaan, tokkelen; — de Ierse harp, een kleine spitse harp met twee rijen ijzeren snaren die door een dubbele klankbodem van elkaar gescheiden zijn; — de gewone of grote Davidsharp,...

groot tokkelinstrument. groot snareninstrument dat bestaat uit een rechtopstaand driehoekig frame waarbinnen een groot aantal snaren gespannen is en onderaan een aantal pedalen waarmee de toonaard geregeld kan worden, en dat wordt getokkeld met de vingers. Voorbeelden: De snaren van de harp worden getokkeld met de vingers. http://...

harp - Zelfstandignaamwoord 1. (muziekinstrument) een instrument met een driehoekige vorm met voor elke toon een aparte snaar ♢ Veel mensen vinden de harp een mooi muziekinstrument. harp - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van harpen ...

harp - zelfstandig naamwoord 1. driehoekig instrument met aparte snaren voor elke toon ♢ bij dit muziekstuk zit ook een partij voor de harp Zelfstandig naamwoord: harp de harp de harpen ...

Een harp (lt. arpa) is een snaarinstrument met een frame en een klankkast waartussen de snaren worden gespannen, die met de vingers worden aangetokkeld. De harp kwam van oudsher voor in allerlei culturen, bijvoorbeeld in het oude Mesopotamië en Egypte. Onze moderne concertharp werd ontwikkeld rond 1810 door de Franse pianobouwer Sébastien Erard. Zi...

Een zeer oud snaarinstrument met een driehoekige vorm, gebruikt bij dodendansen. De harp is ontstaan uit de boogharp, die reeds in ca 2000 voor Chr. in Egypte en Babylonie voorkwam. Het instrument komt sinds de Middeleeuwen in Europa voor. zie ook: dodendans.

Dit als moeilijk te spelen bekend staande muziekinstrument wijst er vermoedelijk op, dat de dromer, die zichzelf of iemand anders op de harp zag spelen, in een bepaalde aangelegenheid niet al te grote verwachtingen zou moeten hebben. (Zie ook ‘Muziek’, ‘Muziekinstrumenten’).

zeer oud tokkelinstrument met vele snaren die in een driehoekig frame worden gespannen. Het oudste exemplaar dateert van ca. 4000 v. Chr. (boog- en hoekharp). Pas in 1820 ontstond de dubbele pedaalharp.

Harp - hoefijzervormige beugel met inschroef bare sluitpen (mannetje). → Sluiting.