1) (1844) (< Hebr. chochom, wijs, verstandig) (Barg.) slim; geslepen; ervaren. In de uitdrukking 'wees goochem, ga melogem' wordt een allusie gemaakt op de reclameslogan 'Wees slim, koop Glim'. • Dufour, die toezigter op de spinzaal was, en mij kende voor een gogeme rot (doorslepen guit), stelde mij voor om loe...

bijdehand, slim, geslepen In 1844 voor het eerst aangetroffen, in een artikel over het Bargoens in de Algemeene Konst- en Letterbode. Het komt hierin voor in de combinatie goocheme vrijer voor ‘slimme man, geslepen vent’. Vervolgens, eveneens in 1844, gevonden als gognum voor ‘moedig, slim’ en, omstreeks 1860, in de verbindinge...

goochem - Bijvoeglijk naamwoord 1. (Jiddisch-Hebreeuws) slim Woordherkomst Herkomst: Jiddisj Verwante begrippen Hebreeuws: chacham

goochem - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: goo-gem 1. wie het vlug snapt en snel reageert ♢ Finn snapt het niet, hij is niet erg goochem Bijvoeglijk naamwoord: goo-gem ... is goochemer dan ... ...

slim; gewiekst

[➝Hebr.], bn., (gemeenz.) slim, geslepen, gewiekst: een goocheme jongen, een gladde vent.

(Barg.) wijs, ervaren, slim.

loos.

(Hebr.) slim, pienter, gewiekst.

slim, hebr. gochom, wijs, verstandig, geleerd. Daarvan : een goochemerd, slimmerd, in het barg. ook = rechter van instructie. Brusse, Boefje 75: „Ouwe gochemert!”

bn. (gemeenz.) slim, geslepen, gewikst: een goocheme kerel, een gladde vent.