goochemerd
1) (19e eeuw) (Barg.) slimmerd; iemand die goochem* is. Soms ook gewoon: goochem. Zie ook: goochempie*. • Gochemert, (barg.), onderwijzer in de gevangenis. z.v.a. de wijze, verstandige. (Taco H. de Beer & Eliza Laurillard: Woordenschat, verklaring van woorden en uitdrukkingen. 1899) • 't Is me-n-'n goochemert, j...