Wat is de betekenis van familierecht?

familierecht - Zelfstandignaamwoord 1. (juridisch) is het onderdeel van het burgerlijk recht dat zich bezighoudt met afstamming, geboorte, huwelijk- en echtscheiding en andere zaken in verband met de hoedanigheid, familiebetrekkingen en bevoegdheden van personen. Woordherkomst samenstelling van familie en recht

dat deel van het privaatrecht, dat de uit het familieverband voortspruitende rechtsbetrekkingen regelt. Het omvat de regeling van het huwelijk, de ouderlijke macht, de voogdij en de curatele.

is de regeling van de rechts-betrekkingen, die voortspruiten uit het familieverband. Het omvat de regeling van: 1. het huwelijk, met inbegrip van de vermogensrechtelijke betrekkingen tussen de echtgenoten (huwelijksgoederenrecht); 2. de rechtsbetrekkingen tussen ouders en kinderen (ouderlijke macht) ; 3. de rechtsbetrekkingen tussen voogd en pupil...

Familierecht - onderdeel van het Burg. Recht. In het Ned. en Belg. B.W. vult het f. het grootste gedeelte van Boek I „van personen”. De voornaamste door het f. geregelde onderwerpen zijn: → huwelijk, → echtscheiding en → scheiding van tafel en bed; → bloed- en → aanverwantschap en → alimentatieverplichting...

Familierecht - noemt men de verschillende rechtsregelen betreffende de familiebetrekkingen, dus aangaande huwelijk, afstamming, ouderlijke macht, enz. Deze onderwerpen worden slechts in groote trekken door het recht beheerscht; verder zijn zij aan de voorschriften der moraal overgelaten. Zelfs missen de rechtsregelen in vele gevallen iedere sanctie...

o., rechtsregelen betreffende huwelijksen familiebetrekkingen, o.a. afstamming, ouderlijke macht; in Nederland en België behandeld in het BW als onderdeel van het personenrecht.