Wat is de betekenis van eerbied?

eerbied - Zelfstandignaamwoord 1. een gevoel van bewondering ♢ Hij had veel eerbied voor de oude man. Woordherkomst samenstelling van eer en bied(werkwoord) Verwante begrippen egards, ontzag, respect

eerbied - zelfstandig naamwoord uitspraak: eer-bied 1. gevoel van bewondering en ontzag ♢ met eerbied keken ze naar de paus Zelfstandig naamwoord: eer-bied de eerbied

hoogagting, ontsag.

s., earbied, ûntsach (it).

...

m., g. mv., 1. gevoel van bewondering om meerderheid, inz. op geestelijk of zedelijk gebied: eerbied voor iemand gevoelen; daar moet je eerbied voor hebben; eerbied voor het gezag; — als beleefdheidsterm: met alle, met verschuldigde eerbied; — akte van eerbied, akte die men passeert voor de kantonrecht...

m. (gevoel van bewondering, verering, hoogachting; ontzag); België: akte van eerbied, waarbij door het kind toestemming wordt gevraagd tot een huwelijk.

is de inwendige hoogachting, welke men voor iemand koestert wegens zijn deugd, zijn ambt, zijn waardigheid, enz. Daarnaast duidt e. ook de deugd aan, waardoor men deze hoogachting betuigt. E. als deugd is tweevoudig: 1° Als onderdeel van de godsdienstigheid brengt zij den mensch tot betuigingen van hoogachting en vereering van het Goddelijke, d...

('e:rbi:t) m. [eer bieden] 1. Eig. gevoel van bewondering en hoogachting : voor iemand hebben, voelen; akte van -, voor de kantonrechter te passeren akte, indien men tussen 21 en 30 jaar, tegen de wil der ouders huwt; met alle -, als inleiding van een, met bescheidenheid gemaakte opmerking. Syn. → achting. 2. Verzw. gevoel dat men iets m...