Wat is de betekenis van Eerbiedigen?

eerbiedigen - Werkwoord 1. (ov) respecteren Woordherkomst Afgeleid van eerbied met het achtervoegsel -ig.

eerbiedigen - regelmatig werkwoord uitspraak: eer-bie-di-gen 1. er rekening mee houden en waarde aan hechten ♢ wij eerbiedigen haar mening Regelmatig werkwoord: eer-bie-di-gen ik eerbiedig ...

respecteren, naleven Pirenne verklaarde dat de koning niet gekant was tegen een homogene CVP-regering en dat hij de parlementaire regels steeds geëerbiedigd had. (Gaston Eyskens, De memoires) In Algemeen Nederlands worden bijvoorbeeld iemands opvattingen of rechten geëerbiedigd, maar afspraken en voorschriften worden gere...

- een reglement eerbiedigen, een reglement nakomen. Egypte en Saudi-Arabië sturen aan op een duidelijke boodschap aan het adres van Saddam Hoessein dat Irak volledig moet meewerken met de wapeninspecteurs en de resoluties van de VN-Veiligheidsraad moet eerbiedigen. - DS, 01-03-2003.

Uitsl. in de (ambt.) schrijft.: (voorschriften) naleven, in acht nemen; (zaken) ontzien, met rust laten, rekening houden met, enz. Eerbiedig de voorrang van rechts! Eerbiedig de planten! V. NIEROP 1978, 37. Aan de kust vond ik een vereenzaamd plaatje met ‘Eerbiedig de mosselen’, Taalb. 1979, II, 1211.

v., earbiedigje.

...

(eerbiedigde, heeft geëerbiedigd), 1. eerbied gevoelen voor; eerbied bewijzen aan: gaarne eerbiedigen we onze directeur; 2. het bestaansrecht (van iets) erkennen en daarnaar handelen, ontzien, sparen: de mening van anderen moet men eerbiedigen; niet krenken of storen: ik eerbiedig uw smart, uw droefheid.

eerbiedigde, h. geëerbiedigd (eerbied hebben voor; eerbied bewijzen aan; berusten in; sparen; niet ingaan tegen): iems. mening, iems. besluit eerbiedigen, een tractaat eerbiedigen.